Specjalistyczne kleje do podłóg – na co zwrócić uwagę przy ich wyborze? / Inspiracje i porady

Remont łazienki

Specjalistyczne kleje do podłóg – na co zwrócić uwagę przy ich wyborze?

O ile wybór wymarzonych płytek zajmuje nam na ogół sporo czasu, klejom i zaprawom zazwyczaj nie poświęcamy wiele uwagi. Tymczasem to właśnie od nich w dużym stopniu zależy ostateczny efekt – czy płytki będą dobrze i trwale przylegały, czy będą narażone na pękanie i uszkodzenia mechaniczne, czy ogrzewanie podłogowe będzie efektywne… Kluczowe w powyższych kwestiach jest dobranie odpowiedniej zaprawy do rodzaju płytek i tego, gdzie chcemy je ułożyć.

Przeglądając w katalogach, czy sklepach i marketach budowlanych kolekcje płytek zazwyczaj koncentrujemy się na ich wzorach, kolorystyce, dostępnych wymiarach, elementach ozdobnych itp. I słusznie. Jednak aby mieć pewność, że wybrane przez nas kafle będą dobrze wyglądały na ścianach i podłogach, musimy zadbać również o element niewidoczny, aczkolwiek istotny – odpowiedni klej lub zaprawę klejową. Zacznijmy od początku. Mimo tego, że terminy te stosuje się często zamiennie (również w poniższym tekście), w istocie oznaczają one różne produkty. Zaprawa to sucha mieszanka, w której głównym spoiwem jest cement. Miesza się ją z wodą – w odpowiednich, podanych przez producenta proporcjach. Można je stosować zarówno na podłożach suchych, jak i wilgotnych. Jeśli jest taka potrzeba – również w nieco grubszej warstwie w celu zminimalizowania nierówności podłoża. W przypadku kleju spoiwem są żywice syntetyczne albo żywice syntetyczne i cement. Mogą być stosowane jedynie w przypadku położy suchych i równych, gdyż zalecana warstwa kleju powinna być cienka.

Rodzaje zapraw i klejów

Spoiwa dzielą się na trzy podstawowe grupy oznaczone literami C, R i D:

C to kleje cementowe, które stanowią mieszaninę cementu, wypełniaczy mineralnych, polimerów oraz modyfikatorów.
Literą R określa się kleje żywiczne – epoksydowe i poliuretanowe, które wyróżniają wodoszczelność i dobra przyczepność. Stosuje się je do podłoży trudnych, narażonych na bezpośrednie działanie wody lub środków chemicznych.
Literą D określa się zaś kleje dyspersyjne, które stanowią mieszaniny spoiw organicznych. Są one bardzo elastyczne, dzięki czemu znoszą odkształcenia między podłożem, a płytkami.

Ale to nie wszystko. Wszystkie powyższe spoiwa występują w kilku klasach odpowiadających różnych specjalnym właściwościom. I tak:

C1 – to kleje normalnie wiążące,
C2 – o podwyższonych parametrach,
F – szybkowiążące,
T – o zmniejszonym spływie,
E – o wydłużonym czasie otwartym,
S1 – odkształcalne,
S2 –o wysokiej odkształcalności.

Do zadań specjalnych

Wybór konkretnego kleju uzależniony jest przede wszystkim od rodzaju płytki i jej wielkości, rodzaju podłoża, a także tego czy płytki będziemy kłaść na zewnątrz czy wewnątrz. W przypadku standardowych płytek, które zamieramy ułożyć na standardowym podłożu absolutnie wystarczająca będzie najbardziej ekonomiczna zaprawa cementowa. Jeśli jednak mamy do czynienia z trudniejszym podłożem lub materiałem jak np. gresem czy naturalnym kamieniem, sięgnąć powinniśmy po spoiny elastyczne i/lub odkształcalne.

To kilka przykładów:

Kiedy chcemy położyć bardzo obecnie modne płytki wielkoformatowe zdecydować się powinniśmy na kleje odkształcalne lub wysokoodkształcalne (S1 lub S2). Tylko one umożliwią pracę kafla i swobodne przenoszenie ciężaru bez ryzyka pęknięcia.
Jeśli płytki zamierzamy położyć na podłoże drewniane (w tym na płytę drewnopochodną), właściwy będzie klej elastyczny C2. Nie sprawdzi się za to zupełnie cementowa zaprawa klejąca, która nie zapewni odpowiedniego i długotrwałego efektu (płytki zapewne po jakimś czasie odpadną).
Jeśli chcemy korzystać z ogrzewania podłogowego postawić powinniśmy na kleje elastyczne C2, które zapewnią ciągłość i dobre przyleganie powierzchni, a jednocześnie będą kompensować naprężenia związane ze zmianą temperatury. Ważne, by spoiwo wypełniało blisko 100% przestrzeni między podłożem, a płytką.
Elastyczne spoiwa z klasy C2 polecane są również na powierzchnie narażone na bezpośrednie działanie warunków atmosferycznych – zmiany temperatury (mróz i promienie UV) a także deszcz i śnieg. Mowa tu o tarasach, balkonach i schodach.